Dzisiaj | 46 | |
Wczoraj | 219 | |
Wszystkie | 808536 |
Zmiany w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach
W dniu 1 września 2017 r. weszło w życie nowelizacja Rozporządzenie MEN w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach, podpisane 7 czerwca br., opublikowane w Dzienniku Ustaw 14 czerwca br.
Konieczność nowelizacji rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz. U. poz. 155, z późn. zm.) wynika przede wszystkim z potrzeby dostosowania przepisów rozporządzenia do nowego ustroju szkolnego, wprowadzanego z dniem 1 września 2017 r. na mocy przepisów:
1) ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59 i 949);
2) ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 60 i 949).
Obecnie obowiązujące rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach zostało wydane na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, z późn. zm.). Przepis ten pozostał w ustawie o systemie oświaty (nie został przeniesiony do nowej ustawy - Prawo oświatowe) w niezmienionym brzmieniu. Ponieważ zmieniona ustawa o systemie oświaty objęła zakresem regulacji również szkoły nowego ustroju szkolnego (co wynika z art. 3 pkt 3b tej ustawy), określając przepisy dotyczące organizowania religii minister właściwy do spraw oświaty i wychowania jest obowiązany uwzględnić aktualny kształt ustroju szkolnego, na który składają się również nowe typy szkół.
Zmiany wprowadzane w rozporządzeniu mają charakter przede wszystkim dostosowujący i doprecyzowujący dotychczasowe przepisy.
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 7 czerwca 2017 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii
w publicznych przedszkolach i szkołach
Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, 1954, 1985 i 2169 oraz z 2017 r. poz. 60 i 949) zarządza się, co następuje:
§ 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz. U. poz. 155, z 1993 r. poz. 390, z 1999 r. poz. 753 oraz z 2014 r. poz. 478) wprowadza się następujące zmiany:
1) w § 1:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
?1. W publicznych przedszkolach i oddziałach przedszkolnych w publicznych szkołach podstawowych, zwanych dalej ?przedszkolami?, organizuje się naukę religii na życzenie rodziców. W publicznych szkołach podstawowych i szkołach ponadpodstawowych, zwanych dalej ?szkołami?, organizuje się naukę religii i etyki:
1) w szkołach podstawowych ? na życzenie rodziców;
2) w szkołach ponadpodstawowych ? na życzenie bądź rodziców, bądź samych uczniów; po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu nauki religii i etyki decydują uczniowie.?,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
?1a. W przedszkolach zajęcia religii uwzględnia się w ramowym rozkładzie dnia.
W szkołach zajęcia religii i etyki uwzględnia się w tygodniowym rozkładzie zajęć.?;
2) w § 3 w ust. 1 wyrazy ?programy dopuszczone do użytku w szkole zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22a ust. 8? zastępuje się wyrazami ?programy nauczania dopuszczone do użytku w danej szkole zgodnie z art. 22a ust. 6?;
3) w § 7 w ust. 3 wyrazy ?art. 56 ustawy o systemie oświaty? zastępuje się wyrazami ?art. 86 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. ? Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59 i 949)?;
4) w § 8 w ust. 1 w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy ?(właściwych dla danego poziomu nauczania)?;
5) w § 9 w ust. 1 w zdaniu pierwszym wyrazy ?ze sprawowania? zastępuje się wyrazem ?zachowania?;
6) § 10 otrzymuje brzmienie:
?§ 10. 1. Uczniowie uczęszczający na naukę religii mają prawo do zwolnienia z zajęć szkolnych w celu odbycia trzydniowych rekolekcji wielkopostnych, jeżeli rekolekcje te stanowią praktykę danego kościoła lub innego związku wyznaniowego. W czasie trwania rekolekcji szkoła nie jest zwolniona z realizowania funkcji opiekuńczej i wychowawczej.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do rekolekcji organizowanych w innym terminie.
3. O terminie rekolekcji dyrektor szkoły powinien być powiadomiony przez organizujących rekolekcje na co najmniej miesiąc przed terminem rozpoczęcia rekolekcji.
4. Jeżeli na terenie szkoły jest prowadzona nauka religii więcej niż jednego kościoła lub innego związku wyznaniowego, powinny one dążyć do ustalenia wspólnego terminu rekolekcji.
5. Szczegółowe zasady dotyczące organizacji rekolekcji, jak również inny termin rekolekcji, są przedmiotem odrębnych ustaleń między organizującymi rekolekcje a szkołą.?.
§ 2. Przepisy rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, dotyczące:
1) publicznych szkół podstawowych ? stosuje się odpowiednio do dotychczasowych publicznych gimnazjów oraz klas dotychczasowego publicznego gimnazjum prowadzonych w szkołach innego typu,
2) publicznych szkół ponadpodstawowych ? stosuje się odpowiednio do dotychczasowych publicznych szkół ponadgimnazjalnych oraz klas dotychczasowych publicznych szkół ponadgimnazjalnych prowadzonych w szkołach ponadpodstawowych
- do czasu zakończenia kształcenia w tych szkołach i klasach.
§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 2017 r.
Minister Edukacji Narodowej: A. Zalewska
Fragmenty uzasadnienia zmian
1) zmiana w § 1 pkt 1 rozporządzenia (dot. § 1 ust. 1 i 1a) oraz § 2 rozporządzenia (przepis przejściowy):
Zmiany wprowadzane w § 1 w pkt 1 mają na celu dostosowanie brzmienia dotychczasowego przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia do nowej struktury szkół, która zacznie obowiązywać od 1 września 2017 r. W nowej strukturze szkół nie przewiduje się gimnazjów (od roku szkolnego 2017/2018 będą one stopniowo wygaszane), a dotychczasowe szkoły ponadgimnazjalne zostaną zastąpione nowymi typami szkół ponadpodstawowych (od 1 września 2017 r. rozpocznie funkcjonowanie branżowa szkoła I stopnia, szkoła policealna i szkoła specjalna przysposabiająca do pracy, od 1 września 2019 r. rozpocznie funkcjonowanie 4-letnie liceum ogólnokształcące i 5-letnie technikum, a od 1 września 2020 r. - branżowa szkoła II stopnia). Jednocześnie w § 2 przewiduje się przepis przejściowy dotyczący organizowania nauki religii i etyki w dotychczasowym gimnazjum oraz klasach dotychczasowego gimnazjum prowadzonych (w okresie przejściowym) w innych typach szkół oraz w szkołach ponadgimnazjalnych - do czasu zakończenia kształcenia w tych szkołach i klasach.
Ponadto, w § 1 w ust. 1 rozporządzenia skreśla się określenie ?opiekun prawny?, gdyż zgodnie z art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, ilekroć w przepisach tej ustawy jest mowa bez bliższego określenia o rodzicach, należy przez to rozumieć także prawnych opiekunów dziecka oraz osoby (podmioty) sprawujące pieczę zastępczą nad dzieckiem. Definicja ?rodziców? zawarta w ww. ustawie jest zatem szersza i obejmuje - oprócz prawnych opiekunów dziecka - również osoby (podmioty) sprawujące pieczę zastępczą nad dzieckiem.
W § 1 dodaje się nowy ust. 1a, zgodnie z którym zajęcia religii w przedszkolu powinny być uwzględniane w ramowym rozkładzie dnia, a zajęcia religii i etyki w szkole podstawowej i ponadpodstawowej - w tygodniowym rozkładzie zajęć. Obecnie obowiązujące rozporządzenie w § 1 w ust. 1 stanowi, że ww. zajęcia są organizowane w ramach ?planu zajęć przedszkolnych? i ?planu zajęć szkolnych? - pojęcia te obecnie nie występują w przepisach prawa oświatowego.
Zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 marca 2017 r. w sprawie szczegółowej organizacji publicznych szkół i publicznych przedszkoli (Dz. U. poz. 649) organizacja pracy przedszkola określona jest w ?ramowym rozkładzie dnia? (a nie w ?planie zajęć przedszkolnych?), ustalonym przez dyrektora przedszkola na wniosek rady pedagogicznej, z uwzględnieniem zasad ochrony zdrowia oraz oczekiwań rodziców. Na podstawie ramowego rozkładu dnia nauczyciel, któremu powierzono opiekę nad oddziałem, będzie ustalał dla tego oddziału szczegółowy rozkład dnia, z uwzględnieniem potrzeb i zainteresowań dzieci.
Z kolei, w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych - zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia - Prawo oświatowe (art. 110 ust. 4), jak i ww. rozporządzeniem oraz rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 marca 2017 r. w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół (Dz. U. poz. 703) - dyrektor szkoły ustala tygodniowy rozkład zajęć edukacyjnych dla poszczególnych klas i oddziałów (a nie ?plan zajęć szkolnych?).
Zmiana ma zatem na celu uspójnienie przepisów prawa oświatowego w tym zakresie.
2) zmiany w § 1 pkt 2-5 rozporządzenia (dot. § 3 ust. 1, § 7 ust. 3, § 8 ust. 1 i § 9 ust. 1):
Zmiany mają charakter dostosowujący. W § 3 w ust. 1 dotychczasowe odesłanie do przepisów wydanych na podstawie art. 22a ust. 8 ustawy o systemie oświaty zastąpiono aktualnym odesłaniem do art. 22a ust. 6 ww. ustawy, który reguluje obecnie kwestie związane z dopuszczaniem do użytku w danej szkole programów nauczania.
W § 7 w ust. 3 dotychczasowe odesłanie do art. 56 ustawy o systemie oświaty zastąpiono odesłaniem do art. 86 ustawy - Prawo oświatowe, który od 1 września 2017 r. będzie regulował m.in. kwestie związane z prowadzeniem na terenie szkoły różnego rodzaju organizacji, których celem statutowym jest działalność wychowawcza albo rozszerzanie i wzbogacanie form działalności dydaktycznej, wychowawczej, opiekuńczej i innowacyjnej szkoły.
Natomiast zmiana w pierwszym zdaniu w § 8 w ust. 1 ma na celu uporządkowanie brzmienia tego przepisu poprzez usunięcie zbędnego sformułowania ?(właściwych dla danego poziomu nauczania)?. W wychowaniu przedszkolnym nie wyodrębnia się poziomów nauczania, a wychowankowie przedszkola realizują różne, dostosowane do ich wieku, programy wychowania przedszkolnego, uwzględniające podstawę programową wychowania przedszkolnego.
Z kolei zmiana wprowadzana w § 9 w ust. 1 polegająca na zastąpieniu określenia ?ze sprawowania? określeniem ?zachowania? ma na celu dostosowanie do terminologii przyjętej w ustawie o systemie oświaty, w szczególności przepisów rozdziału 3a, zgodnie z którymi uczeń otrzymuje ocenę ?zachowania? a nie ocenę ?ze sprawowania?.
3) zmiany w § 1 pkt 6 rozporządzenia (§ dot. 10):
Zmiana brzmienia § 10 została wprowadzona w wyniku konsultacji projektu z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi. Zmiana § 10 ust. 1 i 2 wynika z konieczności doprecyzowania przepisów w zakresie organizacji pracy szkoły w dniach, w których odbywają się rekolekcje wielkopostne, oraz umożliwienia zorganizowania rekolekcji dla uczniów także w innym terminie. W ust. 3 doprecyzowano, że to na kościele i innym związku wyznaniowym, który jest organizatorem rekolekcji, ciąży obowiązek powiadomienia dyrektora szkoły o ich terminie.
Zmiany w ust. 4 i 5 mają charakter wyłącznie redakcyjny i dostosowujący do zmiany w ust. 1.
Rozporządzenie wejdzie w życie z dniem 1 września 2017 r.
Źródło:
Dz. U. 14.06.2017, poz. 1147.
STANOWISKO MEN w sprawie sposobu wykonania przepisu art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ustawy ? Karta Nauczyciela ? zaktualizowane w dniu 8 października 2009 r. [tzw. godziny karciane ? inf. red.]
W związku z licznymi pytaniami dotyczącymi przepisu art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ustawy ? Karta Nauczyciela, Ministerstwo Edukacji Narodowej opracowało prezentowane poniżej stanowisko w sprawie sposobu wykonania tego przepisu. Jednocześnie informujemy, że stanowisko to nie stanowi wiążącej wykładni przepisów prawa. Podjęcie decyzji w kwestii rodzaju zajęć, które będą realizowane w szkole w ramach godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela, przydzielenie tych godzin do realizacji poszczególnym nauczycielom oraz rozliczanie tych godzin, należy bowiem do kompetencji dyrektora szkoły.
a) Osoby podlegające realizacji przepisu art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela to: nauczyciele szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, w tym specjalnych.
Obowiązku prowadzenia tych zajęć nie stosuje się jedynie do: dyrektora i wicedyrektora szkoły oraz nauczyciela, który obowiązki dyrektora lub wicedyrektora szkoły pełni w zastępstwie nauczyciela, któremu powierzono to stanowisko, a także do nauczycieli kolegiów nauczycielskich, nauczycieli kolegiów pracowników służb społecznych, nauczycieli szkół artystycznych i nauczycieli szkół przy przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i przedstawicielstwach wojskowych RP.
Stosownie do powyższego, nauczyciele szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, w tym specjalnych, zatrudnieni na stanowisku: wychowawcy świetlicy, logopedy, bibliotekarza, pedagoga, psychologa, wychowawcy internatu, a także nauczyciele zajmujący stanowiska kierownicze inne niż dyrektor i wicedyrektor, nauczyciele, którym obniżono tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć oraz nauczyciele, którym zmniejszono wymiar czasu pracy z uwagi na niepełnosprawność, są zobowiązani do realizacji tych zajęć.
Godziny te powinni realizować również nauczyciele szkół podstawowych, gimnazjów lub szkół ponadgimnazjalnych, w tym specjalnych:
- istniejących przy placówkach opiekuńczo ? wychowawczych, działających na podstawie ustawy o pomocy społecznej,
- wchodzących w skład specjalnych ośrodków szkolno ? wychowawczych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych i młodzieżowych ośrodków socjoterapii,
- zorganizowanych w zakładach zdrowotnych, w tym zakładach opiekuńczo-leczniczych i zakładach lecznictwa uzdrowiskowego.
Obowiązkowi realizacji zajęć, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela, nie podlegają natomiast wychowawcy zatrudnieni w placówkach opiekuńczo ? wychowawczych, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w specjalnych ośrodkach szkolno ? wychowawczych, a także nauczyciele ? wychowawcy pracujący w zespołach pozalekcyjnych, w grupach wychowawczych w zakładach opieki zdrowotnej i zakładach lecznictwa uzdrowiskowego.
Podstawa prawna:
b) Realizacja godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela, przez nauczycieli zatrudnionych w centrum kształcenia praktycznego.
Zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty centrum kształcenia praktycznego nie jest szkołą ponadgimnazjalną, lecz placówką kształcenia praktycznego. Przepis art. 42 ust. 2 pkt lit. a i b Karty Nauczyciela nie nakłada na nauczycieli placówek kształcenia praktycznego obowiązku realizacji określonych w nim zajęć.
Podstawa prawna:
c) Realizacja godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a Karty Nauczyciela, przez nauczycieli zatrudnionych w przedszkolach i oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych.
Nauczyciel zatrudniony w oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej nie ma obowiązku prowadzenia zajęć opieki świetlicowej lub zajęć w ramach godzin do dyspozycji dyrektora szkoły, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a Karty Nauczyciela. W świetle przepisów ustawy o systemie oświaty oddział przedszkolny nie wchodzi w skład struktury organizacyjnej (klas) szkoły podstawowej. Szkoła podstawowa, w której utworzono oddział przedszkolny, stanowi specyficzną jednostkę noszącą w pewnym stopniu cechy zespołu.
Oddział przedszkolny w szkole podstawowej zachowuje odrębności programowe, a kształcenie i wychowanie w nim jest zorganizowane odmiennie niż w oddziałach szkoły podstawowej, na zasadach odnoszących się do oddziału przedszkola, tj. zgodnie z ramowym statutem przedszkola. Ramowe plany nauczania nie dotyczą nauczycieli prowadzących zajęcia w oddziale przedszkolnym, dlatego też nie można byłoby ich zobowiązywać do realizacji zajęć w ramach godzin do dyspozycji dyrektora szkoły przewidzianych w tym planie.
Podstawa prawna:
d) Realizacja godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela, przez nauczycieli konsultantów.
Nauczyciele placówek doskonalenia nauczycieli nie zostali wymienieni w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b, a więc nie są zobowiązani do realizacji godzin określonych w tym przepisie.
e) Rodzaje zajęć, które mogą być realizowane w ramach godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela.
Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych, godziny do dyspozycji dyrektora, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela, to zajęcia zwiększające szanse edukacyjne uczniów przeznaczone na pracę z uczniem zdolnym lub z uczniem mającym trudności w nauce oraz zajęcia rozwijające zainteresowania uczniów. Zajęcia te powinny zatem wychodzić naprzeciw indywidualnym potrzebom uczniów poprzez udzielanie im pomocy w przezwyciężaniu trudności, rozwijaniu zdolności lub pogłębianiu zainteresowań, a także poprzez sprawowanie nad nimi opieki, zależnie od potrzeb. Wspomagając się tymi godzinami szkoła podstawowa i gimnazjum może również wzbogacić ofertę świetlicy. Podjęcie decyzji w kwestii, jakie zajęcia będą realizowane w szkole w ramach godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela, należy do kompetencji dyrektora szkoły. Godzin tych nie można jednakże przeznaczyć na zajęcia obowiązkowe, opiekę nad uczniami podczas ich dowozu do szkoły, doraźne zastępstwa oraz nauczanie indywidualne.
Podstawa prawna:
f) Rozumienie pojęcia godziny zajęć, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela.
Zgodnie z ramowym statutem publicznej szkoły podstawowej oraz ramowym statutem publicznego gimnazjum godzina lekcyjna trwa 45 minut. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć edukacyjnych w czasie od 30 do 60 minut, zachowując ogólny tygodniowy czas zajęć ustalony w tygodniowym rozkładzie zajęć. Czas trwania poszczególnych zajęć edukacyjnych w klasach I - III szkoły podstawowej ustala nauczyciel prowadzący te zajęcia, zachowując ogólny tygodniowy czas zajęć. We wszystkich szkołach ponadgimnazjalnych godzina lekcyjna również trwa 45 minut. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć edukacyjnych w innym wymiarze, nie dłuższym jednak niż 60 minut, zachowując ogólny tygodniowy czas zajęć ustalony w tygodniowym rozkładzie zajęć.
Pod pojęciem godziny lekcyjnej, która zgodnie z ramowymi statutami publicznych szkół trwa 45 minut, rozumie się również inne zajęcia o charakterze dydaktycznym. Natomiast pozostałe zajęcia o charakterze opiekuńczo-wychowawczym trwają 60 minut. Zatem czas trwania zajęć, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela, powinien być odpowiedni do ich charakteru, tj. dydaktycznego bądź opiekuńczo ? wychowawczego.
Podstawa prawna:
g) Realizacja godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela, przez nauczycieli zatrudnionych w zespole szkół.
W przypadku nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze zajęć w zespole szkół i wykonującego pensum w kilku szkołach, dyrektor zespołu decyduje, zgodnie z potrzebami szkoły, w której szkole winny być realizowane przez danego nauczyciela zajęcia określone w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela.
h) Sposób rozliczania godzin, o których mowa w art. 42 ust 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela.
Zajęcia realizowane w wymiarze określonym w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b są rejestrowane i rozliczane w okresach półrocznych w dziennikach zajęć pozalekcyjnych. Zajęcia te powinny być rozliczane z wyłączeniem: ferii zimowych, ferii letnich, dni wolnych od pracy oraz przerw w nauce określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 kwietnia 2002 r. w sprawie organizacji roku szkolnego.
Podstawa prawna:
i) Rozliczanie godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit a i b Karty Nauczyciela, w przypadku nauczyciela zatrudnionego w niepełnym wymiarze zajęć.
Nauczycielowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze zajęć, wymiar zajęć, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b Karty Nauczyciela, w półrocznym okresie rozliczeniowym, obniża się proporcjonalnie do wykonywanego wymiaru zajęć.
Podstawa prawna:
j)Rozliczanie godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit a i b Karty Nauczyciela, w przypadku nauczycieli, którym powierzono zadania doradców metodycznych.
Nauczyciele, którym powierzono zadania doradców metodycznych oraz inni nauczyciele, którym obniżono tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć, winni realizować godziny, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit a i b w wymiarze określonym w ww. przepisie.
k) Rozliczanie godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit a i b Karty Nauczyciela, w przypadku usprawiedliwionej nieobecności nauczyciela w pracy wynikającej z niezdolności do pracy.
W sytuacji usprawiedliwionej nieobecności nauczyciela wynikającej z niezdolności do pracy, wymiar zajęć, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a Karty Nauczyciela, ulegnie obniżeniu o 2 godziny, a wymiar zajęć, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. b Karty Nauczyciela, ulegnie obniżeniu o 1 godzinę ? za każdy tydzień niezdolności nauczyciela do pracy, w półrocznym okresie rozliczeniowym.
Przepis ten nie ma jednak zastosowania w roku szkolnym 2009/2010. W roku szkolnym 2009/2010 w szkole podstawowej i gimnazjum zajęcia, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy ? Karta Nauczyciela, są realizowane przez nauczycieli tylko w wymiarze 1 godziny tygodniowo. Stosownie do powyższego, w przepisach ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o zmianie ustawy ? Karta Nauczyciela określono, iż od dnia 1 września 2009 r. do dnia 31 sierpnia 2010 r. wymiar zajęć, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a Karty Nauczyciela ulega obniżeniu o 1 godzinę za każdy tydzień niezdolności nauczyciela do pracy, w półrocznym okresie rozliczeniowym.
Z uwagi na to, iż nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze zajęć obowiązuje pięciodniowy tydzień pracy, za tydzień usprawiedliwionej nieobecności z powodu niezdolności do pracy trzeba rozumieć pięć dni roboczych. W rozliczeniu półrocznym należy zatem sumować nieobecności nauczyciela z powodu niezdolności do pracy trwające krócej niż tydzień i za każde pięć dni obniżać wymiar godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ustawy ? Karta Nauczyciela.
Podstawa prawna:
l) Rozliczanie godzin, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit a i b Karty Nauczyciela, w przypadku usprawiedliwionej nieobecności nauczyciela innej niż niezdolność do
pracy.
W sytuacji, gdy nauczyciel będzie nieobecny w pracy z powodu usprawiedliwionej nieobecności innej niż niezdolność do pracy, wymiar zajęć, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a lub b ww. ustawy, nie ulegnie obniżeniu.
źródło: http://www.men.gov.pl/images/pdf/stanowisko_karta_nauczyciela.pdf z lutego 2010
Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 239) wprowadzająca zmiany w Karcie Nauczyciela zrodziła wiele pytań i to nie tylko wśród księży. Pytania te są różnej natury. Warto może przestudiować ww. Ustawę zwracając uwagę na niektóre aspekty.
Zgodnie z art.10 ustęp 5 Ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 239) Księża i diakoni zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na stanowiskach nauczycieli religii, posiadający wymagane kwalifikacje oraz co najmniej 3-letni nieprzerwany okres pracy pedagogicznej w pelnym wymiarze zajęć zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami odpowiednio w przedszkolu, szkole, z tym dniem uzyskują z mocy prawa stopień nauczyciela mianowanego. Do 3-letniego nieprzerwanego okresu pracy pedagogicznej zalicza się okres prowadzenia przez księży i diakonów, nieodpłatnie, nauki religii w szkołach przed dniem 1 września 1997 r.
1. Dniem wejścia w życie ww. Ustawy jest 6 kwietnia 2000 r. Jeśli w tym dniu jakiś ksiądz nie spełnia warunków w/w Ustawy, to dla niego rozpoczyna się procedura odnośnie osiągania stopni awansu zawodowego wg przepisów określonych w art. 9a aż do 9i Karty Nauczyciela. A zatem księża, którzy zaczęli uczyć 1 września 1997 r. i później muszą przejść procedurę określoną w artykułach 9a-9i Karty Nauczyciela.
2. Wyżej wymienione zmiany wprowadzają przepisy przejściowe do Karty Nauczyciela, które precyzują przepisy prawne dotyczące księży i diakonów uczących religii, a którzy dotychczas nie mogli otrzymać aktu mianowania. Te przepisy dotyczą tylko księży i diakonów zatrudnionych w dniu wejścia w życie Ustawy, czyli 6 kwietnia. W stosunku do sióstr i katechetów świeckich uczących religii stosowana była w całości Ustawa z 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela z późniejszymi zmianami (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357).
3. Zmiany wprowadzone do Karty Nauczyciela Ustawą z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 239) wprowadzają stopień nauczyciela mianowanego, który jest stopniem awansu zawodowego, rzutującym zawsze na pobory i pozwalającym, gdy zaistnieją warunki określone w art. 10 ustęp 5 Ustawy z 26 stycznia 1982 Nauczyciela nauczyciela z późniejszymi zmianami (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357), do nawiązania stosunku pracy z nauczycielem na podstawie mianowania.
4. W świetle powyższych słów, księża i diakoni uzyskują awans na stopień zawodowy nauczyciela mianowanego, o ile od roku 1990 uczyli religii w szkole przez co najmniej 3 lata w pełnym wymiarze godzin, a więc 18 i więcej godzin tygodniowo. Ów 3-letni nieprzerwany okres pracy pedagogicznej w pełnym wymiarze zajęć zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami odpowiednio w przedszkolu, szkole, mógł trwać np. w latach 1990-1993 i chociaż obecnie ksiądz, nie uczy w pełnym wymiarze godzin to jednak w świetle ww. Ustawy ksiądz-katecheta uzyskuje z mocy prawa tytuł zawodowy nauczyciela mianowanego. Ksiądz-katecheta winien ze szkoły gdzie uczył przez 3 lata w pełnym wymiarze godzin posiadać zaświadczenie, jeśli to dotyczyło lat 1990-1997, za lata późniejsze - świadectwo pracy. Warto tutaj nadmienić, że Ministerstwo Edukacji Narodowej, rozstrzygnęło, że księżom ów pełny etat, liczy się w latach 1990-1997 zarówno wtedy, gdy uczyli w jednej, jak i w kilku szkołach. Po 1 września 1997 r. ów pełny etat musi być oparty na jednej umowie o pracę.
5. Do ww. okresu nieprzerwanej pracy pedagogicznej wlicza się tylko nauczanie religii w szkole, a zatem nie może być wliczana praca katechetyczna w salkach przyparafialnych.
6. Po uzyskaniu aktu awansu na stopień zawodowy nauczyciela mianowanego (taki to akt będzie wydawał organ prowadzący szkołę - gmina lub powiat - po przesłaniu przez dyrektora stosownych danych, wymaganych przez organ prowadzący szkołę), podjęte zostaną czynności zmieniające dotychczasowy stosunek pracy, z chwilą wydania przez Ministra Edukacji Narodowej rozporządzeń wykonawczych do Ustawy z dnia 18 lutego 2000 r., i wtedy księża będą mogli wystąpić do dyrektora szkoły o zmianę dotychczasowego stosunku pracy - zawartego na podstawie umowy o pracę na mianowanie, po spełnieniu warunków określonych w art. 10 ustęp 5 Karty Nauczyciela. We wspomnianym artykule czytamy:
Stosunek pracy z nauczycielem mianowanym i z nauczycielem dyplomowanym nawiązuje się na podstawie mianowania, jeżeli:
1) posiada obywatelstwo polskie, z tym że wymóg ten nie dotyczy obywateli państw Unii Europejskiej,
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z praw publicznych,
3) nie toczy się przeciwko niemu postępowanie karne lub dyscyplinarne, lub postępowanie o ubezwłasnowolnienie,
4) nie był karany za przestępstwo popełnione umyślnie,
5) posiada kwalifikacje wymagane do zajmowania danego stanowiska,
6) istnieją warunki do zatrudnienia nauczyciela w szkole w pełnym wymiarze zajęć na czas nie określony.
Punkty do 5 włącznie są zupełnie oczywiste, przy czym należy pamiętać, że kwalifikacje księży i diakonów do nauczania religii regulują odrębne przepisy, zawarte w Porozumieniu pomiędzy Konferencją Episkopatu Polski i Ministrem Edukacji Narodowej z dnia 8 czerwca 1993 r. (Dz. Urz. MEN Nr 6, poz. 21). Natomiast pkt 6 ma ważne znaczenie dla księży-katechetów, albowiem jest wielu takich księży dla których aktualnie nie istnieją warunki do zatrudnienia w szkole w pełnym wymiarze zajęć na czas nie określony. Otóż, w świetle powyższych słów, nie każdy ksiądz, który otrzyma akt awansu zawodowego na nauczyciela mianowanego, będzie miał zmienioną formę nawiązania stosunku pracy (np. z powodu nie istnienia warunków do zatrudnienia księdza-katechety w szkole w pełnym wymiarze zajęć na czas nie określony), ale każdy ksiądz posiadający ten akt nauczyciela mianowanego będzie otrzymywał wynagrodzenie określone dla danej grupy katechetów, w zależności od posiadanych kwalifikacji. Czyli, ksiądz posiadający akt awansu na stopień nauczyciela mianowanego, będzie znajdował się w grupie nauczycieli mianowanych, dla celów uposażeniowych, a stosunek pracy pozostanie nadal w formie umowy o pracę, a nie na podstawie mianowania (por. art. 10 ust. 6 Karty Nauczyciela: W przypadku braku warunków do zatrudnienia nauczyciela, o których mowa w ust. 5 pkt. 6, stosunek pracy z nauczycielem mianowanym lub dyplomowanym nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nie określony w niepełnym wymiarze, z zastrzeżeniem ust. 7, który brzmi: W przypadku zaistnienia potrzeby wynikającej z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela z nauczycielem kontraktowym lub z nauczycielami, o których mowa w ust. 5, stosunek pracy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony).
7. W świetle zmian wprowadzonych do Karty Nauczyciela ustawą z dnia 18 lutego 2000r. forma nawiązania stosunku pracy z nauczycielem w szkolnej rzeczywistości jest dwojaka: albo poprzez umowę o pracę, albo na podstawie mianowania, gdy spełnione są warunki określone w art. 10 ust. 5 Karty Nauczyciela (por. art. 11. Dyrektor szkoły nawiązuje z nauczycielem stosunek pracy odpowiednio na podstawie umowy o pracę lub mianowania na stanowisku zgodnym z posiadanymi przez nauczyciela kwalifikacjami oraz zgodnie z po-siadanym przez nauczyciela stopniem awansu zawodowego).
8. Obecnie, w świetle zmian wprowadzonych do Karty Nauczyciela Ustawą z dnia 18 lutego 2000r. nauczyciela mianuje dyrektor szkoły (art. 11), a zatem nie jak to było dotychczas, że mianowanie następowało za zgodą Kuratora.
9. Sytuację katechetów, którzy nie spełniają wymagań art. 10 ustęp 5 Ustawy z dnia 18 lutego 2000 r., z tego powodu, że nie pracowali przez 3 lata w pełnym wymiarze godzin, lub nigdy nie mieli pełnego etatu, reguluje art. 7 ustęp 3 Ustawy z 18 lutego 2000 r., który przyznaje im stopień nauczyciela kontraktowego: Nauczyciele zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie umowy o pra-cę, którzy posiadają wymagane kwalifikacje, z tym dniem uzyskują z mocy prawa stopień nauczyciela kontraktowego i stają się nauczycielami zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę odpowiednio na czas określony lub nie określony.
4. Nauczyciele, o których mowa w ust. 3, zatrudnieni w:
1) przedszkolach, szkołach, placówkach jednostkachjednost-kach organizacyjnych, o których mowa w art. 1 ust. którejy, o któ-rej mowa w art. 1, mogą złożyć wniosek o podjęcie pegzaminacyjnegoaminacyjnego na stopień nauczyciela mianowanegostażubyciu sta-żu trwającego co najmniej 9 miesięcy. Okres stażu dla tych nauczy-cieli ustala, z uwzględnieniem ich dorobku zawodowego oraz oceny pracy, organ prowadzący szkołę, na wniosek dyrektora szkoły.
Ci księża-katecheci, których ww. artykuł dotyczy, po odbyciu co najmniej 9-ciu miesięcy stażu, (staż zawsze liczy się od 1 września) będą się mogli ubiegać o podjęcie postępowania egzaminacyjnego na stopień nauczyciela mianowanego. Dotyczy to wszakże księży zatrudnionych w dniu wejścia w życie ustawy, tj. 6 kwietnia 2000 r. Każdy zatem ksiądz, czy diakon, rozpoczynający naukę religii z dniem 1 września 2000 r. będzie musiał przejść procedurę określoną w art. 9a- 9i Karty Nauczyciela.
10. Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 239) wprowadzająca zmiany w Karcie Nauczyciela, obowiązuje od 6 kwietnia, niemniej ciągle trwają prace nad opracowaniem rozporządzeń wyko-nawczych. Niektóre już są i powodują określone skutki. Tak jest z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 maja 2000r. (Dz.U. Nr 39, poz. 455) o wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego. W świetle tego Rozporządzenia Ministerstwo opracowując tabele nowych stawek wynagrodzenia promuje wykształcenie wyższe z tytułem magistra i przygotowaniem pedago-gicznym i wyższe zawodowe, z tytułem licencjata. Dopiero w trzeciej kategorii są absolwenci kolegiów nauczycielskich i teologicznych. We wspomnianym już wyżej piśmie Ministerstwa czytamy: Osoby legitymujące się dyplomem ukończenia kolegium teologicznego powinny zostać zaszeregowane na tym samym poziomie, co nauczyciele posiadający dyplom ukończenia kolegium nauczycielskiego i nauczycielskiego kolegium języków obcych.
1. Por. List Ministra Edukacji Narodowej prof. dr hab. M. Handke do J.E. Ks. Bpa K. Nycza z dnia 19 czerwca 2000 r. - DKS - WSW - 1032/138/KF/2000.
2. Por. j.w. oraz Bp K. Nycz: Notatka dla Księży Biskupów i Wydziałów Katechetycznych w diecezjach, Kraków, 21 czerwca 2000 r.
Stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz propozycje działań dotyczące spraw zgłoszonych przez Sekretarza Generalnego Konferencji Episkopatu Polski Bp. Piotra Liberę w Memoriale z 21 marca 2006 r.
Pismo DKOS-1/GP-5024-23/06 z 14 VI 2006 roku, podpisane przez Mirosława Orzechowskiego, Sekretarza Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej
Ad. 1 Nauczanie religii w przedszkolach
1.1 Umieszczanie zajęć z religii w planie zajęć przedszkolnych.
Kwestię powyższą reguluje przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz. U. z 1992 r. Nr 36 poz. 155 z późn. zm) w następującym brzmieniu ?W publicznych przedszkolach organizuje się, w ramach planu zajęć przedszkolnych, naukę religii na życzenie rodziców.?
Powyższy przepis nie daje podstaw do przyjęcia zasady, że zajęcia z religii należy umieszczać wyłącznie przed lub po zajęciach wynikających z realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego. Należy jednak zwrócić uwagę, że przepis ten nie wyklucza możliwości zaplanowania zajęć z religii przed lub po zajęciach wynikających z podstawy programowej, jeśli jest to uzasadnione względami kadrowymi, lokalowymi lub gdy takie jest oczekiwanie rodziców. Za opracowanie planu zajęć odpowiada dyrektor przedszkola.
Mimo wielokrotnego wyjaśniania tej kwestii przez resort oświaty niektóre organy prowadzące przedszkola nadal traktują umieszczanie zajęć z religii na pierwszej lub ostatniej godzinie pobytu dziecka w przedszkolu jako obowiązująca zasadę. W tej sytuacji Ministerstwo Edukacji Narodowej, po raz kolejny wyjaśniając sprawę, zwróci uwagę kuratorów oświaty na konieczność przyjęcia rozwiązań najbardziej odpowiednich dla dzieci i rodziców, a także dla organizacji pracy przedszkola.
1.2. Zatrudnianie nauczycieli religii w szkołach i przedszkolach.
Zgodnie z § 5 ust. 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz. U. Nr 36, poz. 155 z poźn. zm.) nauczycieli religii zatrudnia się zgodnie z ustawą z dnia 26 stycznia 1982 r. ? Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2003 r. Nr 118, poz. 1112 z poźn. zm.). Oznacza to, że w stosunku do nauczycieli kierowanych przez właściwego biskupa diecezjalnego do prowadzenia nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach znajdują zastosowanie ogólne przepisy rozdziału 4 ww. ustawy w zakresie nawiązywania stosunku pracy. Przepisy te przewidują, że:
Należy wskazać, że fakt nadania osobom uczącym religii statusu nauczyciela w rozumieniu ustawy Karta Nauczyciela determinuje zakres i sposób nawiązywania z nimi stosunku pracy, przy czym zasadą obowiązującą wszystkich nauczycieli jest w tym wypadku zawieranie umowy o pracę w szkole (placówce). Jednocześnie ustawa Karta Nauczyciela reguluje kwestie związane z uprawnieniami nauczycielskimi w sytuacji zawierania umów w niepełnym wymiarze zajęć. Dotyczy to również awansu zawodowego, w stosunku do którego nie mają zastosowania przepisy zawężające niektóre uprawnienia nauczycieli pod kątem realizacji wymiaru zajęć w wymiarze niższym niż w połowie wymiaru obowiązującego. Kluczowym w tym zakresie jest przepis art. 22 i ust 3 i 4, który stanowi, że:
Zgodnie z art. 88 ustawy ? Karta Nauczyciela nauczyciele mający trzydziestoletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze, zaś nauczyciele, szkół, placówek, zakładów specjalnych oraz zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich - dwudziestopięcioletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze w szkolnictwie specjalnym, mogą - po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy - przejść na emeryturę, bez względu na wiek. Nauczyciele mogą też przejść na emeryturę na zasadach ogólnych określonych w przepisach o emeryturach i rentach Ubezpieczeń Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z art. 86 ww. ustawy, przy czym nauczyciel zaliczany jest do pracowników wykonujących pracę w szczególnym charakterze.
Odwołując się do orzecznictwa Sądu Najwyższego w tym przypadku należy wskazać, że dominuje tu pogląd, w myśl którego parafialna działalność katechetyczna prowadzona przez katechetę w wymiarze co najmniej połowy obowiązującego wymiaru zajęć powinna być traktowana jako praca nauczycielska w rozumieniu art. 88 ust. 1 ustawy - Karta Nauczyciela - wyrok z dnia 30 lipca 1997 r. sygn. akt II UKN 201/97(OSNP 1998 r. Nr 11, poz. 347). Potwierdza to uchwała składu siedmiu sędziów z dnia 13 czerwca 2001 r. sygn. akt III ZP 32/00 (OSNP 2002 r. Nr 74, poz. 165). Ponadto Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 sierpnia 2000 r. sygn. akt II UKN 661/99 (OSNP 2002 r. Nr 4, poz. 93) orzekł, iż nauczanie religii w punktach katechetycznych prowadzonych przez osoby prawne Kościoła Katolickiego (parafie) przed wejściem w życie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. Nr. 29, poz. 154, z późn. zm.) oraz zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 kwietnia 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień i obowiązków nauczycieli i wychowawców zatrudnionych w szkołach (placówkach) prowadzonych przez osoby prawne Kościoła Katolickiego (M. P. Nr 30, poz. 316) było pracą nauczycielską w rozumieniu art. 1 ust. 1 w związku z art. 3 pkt 1 ustawy ? Karta Nauczyciela oraz art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.
Mając powyższe na względzie można stwierdzić, że Sąd Najwyższy opowiedział się jednoznacznie za zaliczeniem pracy katechetycznej realizowanej poza szkołą do pracy nauczycielskiej. W sprawie tej mamy zatem do czynienia z ukształtowanym i jednolitym kierunkiem wykładni. Wprawdzie wyroki Sądu Najwyższego wydawane w indywidualnych sprawach nie wiążą formalnie sądów w innych sprawach, to jednak autorytet i pozycja Sądu Najwyższego pozwalają przypuszczać, że wyrażany przez niego konsekwentnie pogląd mógłby zostać przyjęty i uwzględniany w podejmowanych decyzjach przez ZUS.
Należy podkreślić, że przepisy prawa oświatowego jednoznacznie określają warunki i zasady, których spełnienie umożliwia skorzystanie z prawa do zabezpieczenia emerytalnego przez nauczyciela.
Jeżeli występują problemy, to dotyczą one czynności formalnych związanych ze sposobem liczenia i zaliczania przez ZUS, w indywidualnych przypadkach, niektórych okresów wykonywania pracy przez danego nauczyciela do okresów pracy wykonywanej w warunkach szczególnych. Do sporów w omawianych przypadkach dochodzi jedynie wówczas, gdy przeliczenie okresów świadczenia pracy przez ZUS jest niekorzystne dla nauczyciela.
Zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późń. zm.) realizacja przepisów o ubezpieczeniach społecznych, w tym stwierdzanie i ustalanie obowiązku ubezpieczeń społecznych, ustalanie uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych oraz wypłacanie tych świadczeń, należy do wyłącznych zadań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Nadzór nad Zakładem sprawuje Minister Pracy i Polityki Społecznej, właściwy w sprawach zabezpieczenia społecznego (art. 66 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).
Stosownie do powyższego oraz wobec faktu, że podniesiona kwestia dotyczy bezwzględnie sfery polityki społecznej, a nie edukacyjnej, w Ministerstwie Edukacji Narodowej nie są prowadzone prace zmierzające do rozszerzenia przepisów ustawy - Karta Nauczyciela o przepisy zaliczające wybrane okresy pracy do pracy realizowanej w warunkach szczególnych. Nie bez znaczenia w tym względzie jest fakt, iż zgodnie z art. 88 ust. 2a ustawy - Karta Nauczyciela nauczyciele zachowują uprawnienia do zabezpieczenia emerytalnego bez względu na wiek tylko do końca 2007 r. Przepisy uprawniające nauczycieli do wcześniejszej emerytury są zatem przepisami o charakterze wygasającym.
Ad. 3 Awans zawodowy nauczycieli religii
Warunkiem wpisania na listę ekspertów nauczyciela religii jest posiadanie odpowiednich kwalifikacji określonych w Porozumieniu pomiędzy Konferencją Episkopatu Polski oraz Ministrem Edukacji Narodowej z dnia 6 września 2000 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od nauczycieli religii (Dz. Urz. MEN Nr 4, poz. 20) oraz pisemnego skierowania wydanego przez właściwego biskupa diecezjalnego i w przypadku cofnięcia skierowania następuje skreślenie z listy ekspertów.
Zgodnie z treścią § 10 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Nr 260, poz. 2593) organy powołujące komisję egzaminacyjną dla nauczyciela ubiegającego się o stopień nauczyciela mianowanego lub komisję kwalifikacyjną dla nauczyciela ubiegającego się o stopień nauczyciela dyplomowanego, ustalając skład komisji zobligowane są zapewnić w niej udział ekspertów o specjalności zawodowej odpowiadającej typowi i rodzajowi szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony, oraz specjalności zawodowej nauczyciela.
Organy powołujące komisje dobierają ekspertów z aktualnej listy zamieszczonej na stronie internetowej Ministerstwa Edukacji Narodowej. Oceny dorobku zawodowego nauczycieli religii, w świetle obowiązujących przepisów, dokonują zatem eksperci zatrudnieni na stanowiskach nauczycieli religii.
Przekazano podczas Spotkania Dyrektorów Wydziałów Katechetycznych ? Licheń 16.06.2006 r.
źródło: http://www.katecheza.episkopat.pl/mediakat.htm
USTAWA
z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty
(Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2781, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131, poz. 1091, Nr 167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 208, poz. 1532 i Nr 227, poz. 1658 oraz z 2007 r. Nr 42, poz. 273, Nr 80, poz. 542, Nr 115, poz. 791, Nr 120, poz. 818, Nr 180, poz. 1280 i Nr 181, poz. 1292)
(fragmenty)
Oświata w Rzeczypospolitej Polskiej stanowi wspólne dobro całego społeczeństwa; kieruje się zasadami zawartymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także wskazaniami zawartymi w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Konwencji o Prawach Dziecka. Nauczanie i wychowanie - respektując chrześcijański system wartości - za podstawę przyjmuje uniwersalne zasady etyki. Kształcenie i wychowanie służy rozwijaniu u młodzieży poczucia odpowiedzialności, miłości ojczyzny oraz poszanowania dla polskiego dziedzictwa kulturowego, przy jednoczesnym otwarciu się na wartości kultur Europy i świata. Szkoła winna zapewnić każdemu uczniowi warunki niezbędne do jego rozwoju, przygotować go do wypełniania obowiązków rodzinnych i obywatelskich w oparciu o zasady solidarności, demokracji, tolerancji, sprawiedliwości i wolności.
Art. 12. 1. Publiczne przedszkola, szkoły podstawowe i gimnazja organizują naukę religii na życzenie rodziców, publiczne szkoły ponadgimnazjalne na życzenie bądź rodziców, bądź samych uczniów; po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu nauki religii decydują uczniowie.
Strona 3 z 4